Zespół Szkolno-Przedszkolny

Pomnik Stulecia Niepodległości

W dniu 10 listopada 2018 roku, w przeddzień stulecia odzyskania Niepodległości przez Polskę,

na skwerku przed szkołą miało miejsce wyjątkowe wydarzenie –

odsłonięty został Pomnik wdzięczności Bohaterom.

Wszystko jednak rozpoczęło się w kościele. Przed mszą zgromadzeni  mogli wysłuchać koncertu pieśni patriotycznej w wykonaniu zespołu „CudaWianki”.

Potem miała miejsce wspaniała msza. Celebrowało ją sześciu księży, a głównym celebransem był  Ksiądz Dziekan Andrzej Sternik. Mszę rozpoczął Chór Via Musica wykonaniem „Gaude Mater Polonia”. Atmosfera w świątyni stała się podniosła, bo przecież jest to jeden z najstarszych religijnych utworów liryki polsko-łacińskiej- polski średniowieczny hymn  ku czci św. Stanisława ze Szczepanowa  skomponowany do słów Wincentego z Kielczy.

Kolejnym doskonałym punktem tej wyjątkowej mszy była homilia Księdza Proboszcza Ryszarda Winiarskiego – mistrza w sztuce retoryki i perswazji. Słuchając argumentów Księdza każdy z nas poczuł się dumny, że jest Polakiem.

Po Komunii Świętej  główny celebrans poświęcił flagę państwową i kosz żołędzi z dębu „Bolko”.

Po mszy ustawiliśmy się w orszak i ruszyliśmy w stronę szkoły i Pomnika. Na czele jeźdźcy na koniach w mundurach legionistów. Następnie poczet flagowy, poczty sztandarowe, duchowieństwo, służby mundurowe, goście i mieszkańcy gminy Dorohusk.

Uroczystości przy pomniku poprowadziła Pani Małgorzata Żurakowska- redaktorka Radia Lublin, która dokonała ogólnego wprowadzenia i powitała wszystkich. Po komendzie wojskowego wciągnięto flagę na maszt. (Maszt jest darem dla szkoły od wrocławskiej firmy ubezpieczeniowej Supra Brokers). Odśpiewaliśmy hymn narodowy.

Po hymnie głos zabrała Przewodnicząca Komitetu Budowy Pomnika - Alina Prus, która wyjaśniła ideę całej inicjatywy i podziękowała tym wszystkim, którzy przy budowie pomnika odegrali największą rolę oraz podziękowała głównym sponsorom. Przewodnicząca podkreśliła, że inicjatywa budowy pomnika została objęta honorowym patronatem Pani Wicemarszałek Sejmu Beaty Mazurek. (Tu warto zaznaczyć, że Pani Wicemarszałek reprezentuje najwyższy organ władzy w Rzeczypospolitej Polskiej, więc Jej patronat to dla nas wielki zaszczyt). Następnie głos zabrał gospodarz gminy, Wójt – Pan Wojciech Sawa. A po nim najważniejszy gość - Wojewoda Lubelski, prof. Przemysław Czarnek, który przekazał nam piękne patriotyczne przesłanie. Słowa do zgromadzonych skierował również artysta – Pan Dariusz Kowalski, autor i wykonawca orła. Opowiedział nam jak się rodziła idea Pomnika.

Kolejnym, kulminacyjnym punktem uroczystości było odsłonięcie Pomnika. Tego zaszczytu dostąpili: p. Wojewoda, p. Wójt, Przewodnicząca Komitetu, reprezentujący darczyńców p. Mieczysław Seweryniuk i p. Wojciech Pytel, a także reprezentująca Biuro Poselskie Posłanki Beaty Mazurek- p. Anna Pańczyk.

Po odsłonięciu Pomnika hejnalista Michał Jakubowski odegrał na rogu „Śpij kolego...” (Jego gra uświetniała wcześniej mszę w kościele i wciągnięcie flagi na maszt.)

Po odsłonięciu prowadząca poprosiła o poświęcenie Pomnika Księdza Dziekana Andrzeja Sternika.

Potem rozległy się werble i zaczęto wywoływać delegacje do składania wieńców. Było ich dwadzieścia pięć.

Po złożeniu wieńców harcerze zapalili znicz ogniem przywiezionym z Kostiuchnówki- miejsca, w którym w 1916 roku Legiony Polskie Piłsudskiego rozegrały swój najkrwawszy bój.

Następnie odbyła się krótka część artystyczna. Kalina Stopa wyrecytowała wiersz „Niepodległość” Marcina Wolskiego. Weronika Chomiarczuk ślicznie zaśpiewała pieśń „Pytasz mnie...”. Łukasz Sergijuk wyrecytował fragment „Traktatu Moralnego” Czesława Miłosza zawierający główne przesłanie uroczystości.

Pod koniec wydarzenia prowadząca  przypomina historię „Roty” Marii Konopnickiej i muzyki Feliksa Nowowiejskiego. Po komendzie wojskowego wszyscy wspólnie odśpiewali „Rotę”. 

Po uroczystości Gości Honorowych a potem wszystkich mieszkańców prowadząca poprosiła o wpis do Pamiątkowej Księgi. Poinformowała, że ministranci będą rozdawać nasiona dębu, które każdy będzie mógł zasadzić w swoim ogródku.

Na tym zakończyła się ta wyjątkowa uroczystość, którą Dorohusk w swoich dziejach przeżył po raz pierwszy.

 Dziękuję wszystkim tym, którzy na tę uroczystość przybyli i zadbali o to, by zabrać ze sobą swoje dzieci.

 

Odsłonięcie Pomnika w Panoramie Lubelskiej  link

Autor zdjęć Przemysław Prucnal absolwent Gimnazjum w Dorohusku.



Przemówienie pani Dyrektor Szkoły Podstawowej w Dorohusku - Przewodniczącej Budowy Pomnika.

Od dawna nasza miejscowość nie przeżywała tak podniosłego wydarzenia. Długo na nie czekała. Tu w Dorohusku, w przeddzień stulecia odzyskania niepodległości przez Polskę, odsłaniamy pomnik wdzięczności bohaterom. Tym wszystkim, którzy o nią walczyli i dla niej umierali. Ale potrafili też dla niej pięknie żyć. Nie mieliśmy  tutaj dotąd tego symbolicznego miejsca, przy którym moglibyśmy świętować i manifestować swoje przywiązanie do ojczyzny.

A miejsce to jest szczególne. Wszak tu niegdyś zaczynały się historyczne Kresy Wschodnie. Teraz, wraz z państwową granicą na rzece Bug, kończy się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. I postawiliśmy tu pomnik, który swą wymowną, symboliczną bryłą mocno zakotwiczony jest  i trzyma się tej ziemi. Woła, że tu jest Polska. 

Nasza społeczna inicjatywa wynikła z wielkiej radości, że Polska 100 lat temu po latach zaborów odrodziła się. Zdajemy sobie sprawę, że gdyby wtedy tak się nie stało, dzisiaj zapewne nikt z nas nie potrafiłby już czuć i myśleć po polsku. Czy mówić w języku polskim. Bez tamtych dwóch dekad niepodległości w latach 20-tych i 30-tych XX wieku, bez tamtej szansy by chociaż jedno pokolenie żyło w wolnym kraju, bez tamtej szansy zachłyśnięcia się polskością, nie udałoby się nam przetrwać okrucieństwa II wojny światowej podczas niemieckiej i sowieckiej okupacji i eksterminacji polskiego narodu. A potem przetrwać pozbawionych suwerenności i nadziei lat powojennych.

Jesteśmy dumni, że nasza społeczna inicjatywa spowodowała, że Dorohusk nie przespał jubileuszu, który zdarza się tylko raz na sto lat. Wdzięczni jesteśmy wszystkim bohaterom, którzy o wolność walczyli od momentu, gdy w XVIII wieku została ona zagrożona, a potem odebrana rękami zaborców. Poczynając od konfederatów barskich, którzy jako piersi zaszczepili w naszym narodzie ów gen wolności. Wdzięczni jesteśmy tym wszystkim, którzy dla Polski cierpieli katorgę i zsyłki, którzy za Polskę walczyli i za nią ginęli. Mamy świadomość, że ziemia, na której tu mieszkamy, też kryje prochy bohaterów: prochy żołnierzy ks. Józefa Poniatowskiego walczących w 1792 roku w obronie Konstytucji 3 Maja, prochy powstańców styczniowych, prochy legionistów  poległych w wojnie z bolszewikami w 1920 roku. Wdzięczni jesteśmy wielkim Ojcom niepodległości, którzy klęskę naszych zaborców w 1918 roku potrafili przekuć w wskrzeszenie tego kraju. Paderewski, Piłsudski, Dmowski- to ich geniusz strategiczny i dyplomatyczny spowodował, że mieliśmy rozległą II Rzeczpospolitą a nie jakieś tam kadłubowe państewko.

Pomnik stanął w nieprzypadkowym miejscu: przy szkole, na przyległym do niej skwerku przy ulicy Niepodległości. (Tu warto wspomnieć, że nową nazwą ulicy cieszymy się od początku tego jubileuszowego roku.) Mamy świadomość, że to właśnie na szkole tak samo jak na rodzinie od zawsze spoczywał obowiązek wychowywania i kształtowania przyszłych pokoleń. Wpajania im polskiej tożsamości. Zatem właśnie w trosce o przyszłość naszej ojczyzny chcemy, by nasi uczniowie byli strażnikami pamięci, tradycji i historii. Będą to robić tu pod skrzydłami dumnego orła- symbolu polskości i pod powiewającą biało-czerwoną. Niech nasi uczniowie czują, że tu bije serce Polski i dla Polski.

Dzisiejsze wydarzenie nie byłoby możliwe bez wsparcia i pomocy wielu osób i instytucji. (Z góry przepraszam, że nie wymienię wszystkich darczyńców i sponsorów. Nie jest to możliwe. Tym bardziej, że ciągle pojawiają się nowe wpłaty na koncie Komitetu. I wielu darczyńców anonimowo zakupiło cegiełki. Więc być może zabrakło nawet ich nazwisk na naszej tablicy darczyńców). Dziękuję Pani wicemarszałek Sejmu, Beacie Mazurek za objęcie honorowym patronatem naszego przedsięwzięcia a także za pozyskanie dla komitetu znacznych funduszy. Dziękuję Panu wojewodzie, prof. Przemysławowi Czarnkowi za zainteresowanie naszą inicjatywą, okazaną życzliwość i pomoc w pozyskiwaniu sponsorów. Dziękuję naszemu głównemu sponsorowi-Instytutowi Pamięci Narodowej. Dziękuję władzom Gminy , w tym Radzie Gminy Dorohusk, Starostwu Chełmskiemu, Urzędowi Marszałkowskiemu. Spółkom: Cemex z Chełma , Grupa Puławy Azoty, Lubelski Węgiel Bogdanka, PKP Linia Hutnicza Szerokotorowa Zamość, Netia, Polkomtel. Firmie ubezpieczeniowej Supra Brokers z dalekiego Wrocławia (której szkoła z całego serca dziękuje za maszt). Firmie Antro, Bankowi Spółdzielczemu w Dorohusku, Nadleśnictwu Chełm, Kołu Łowieckiemu Dubelt, Straży Granicznej, harcerzom. GZO i wszystkim innym zaangażowanym jednostkom samorządowym gminy Dorohusk - ich pracownikom i kierownictwu. A w szczególności  mojej Szkole Podstawowej (wdzięczna jestem Wam bardzo za wielką pracę i włożone w nią serce). Bardzo, bardzo dziękuję Parafiom i Proboszczom. Dziękuję artystom i wykonawcom Pomnika. (Wszak to oni dali nam jego ideę i wizję , a potem przekuli to w czyn). Dziękuję Państwu Dariuszowi Kowalskiemu i Teresie Pastuszka Kowalskiej. Panu Wiesławowi Wilczyńskiemu z firmy kamieniarskiej „Abikam”. Zakładowi odlewniczemu „Metal- Kolor” ze Starachowic. Pracowni projektowej „Fraxinus” z Warszawy. Dziękuję wolontariuszom- dzieciom i dorosłym, którzy pomagali w pracach przy pomniku, przy rozprowadzaniu cegiełek i we wszelkich innych czynnościach. Dziękuję wszystkim darczyńcom, którzy dokonywali wpłat na konto Komitetu lub wykupili cegiełki. Zwłaszcza Państwu Annie i Wojciechowi Pytlom oraz Jolancie i Mieczysławowi Seweryniukom.

Dziękuję Członkom Komitetu Budowy Pomnika, a w szczególności Sekretarz gminy, Pani Katarzynie Rafalskiej, która okazała nieocenioną pomoc, Dziękuję Pani Agacie Radzięciak. I wreszcie Człowiekowi, bez którego nie byłoby ani Komitetu, ani pomnika, ani dzisiejszej podniosłej atmosfery – Proboszczowi naszej Parafii- Księdzu Ryszardowi Winiarskiemu.

Dziękuję wszystkim przybyłym gościom. Swoją obecnością podnosicie Państwo rangę tego lokalnego wydarzenia.

Gorąco witam dzieci patrona szkoły Kazimierza Filipowicza „Korda” (Bożenę, Halinę i Cezarego), którzy przyjechali z odległych miejsc w Polsce do nas - swojej szkolnej rodziny.

Z okazji jubileuszu życzę Ojczyźnie i nam wszystkim wszelkiej pomyślności. Nie wstydźmy się naszej miłości do Polski. Cieszmy się darem wolności. Pracujmy dla Polski. Wychowujmy kolejne pokolenia. Szanujmy duchowe dziedzictwo przodków.

Na koniec zacytuję słowa Marszałka Piłsudskiego:

Naród, który nie szanuje swej przeszłości

nie zasługuje na szacunek teraźniejszości

i nie ma prawa do przyszłości”.

I jeszcze słowa Andrzeja Przewoźnika:

„Żyjmy, ale nie odwracajmy wzroku.

Bądźmy strażnikami pamięci”.

Wszak też tym kierowaliśmy się wznosząc ten pomnik.